ธรรมชาติของพระแท้ หล่อโบราณ
พระปิดตายันต์ยุ่ง หลวงปู่เอี่ยม เนื้อสำริดเงิน

ตามประวัติหลวงปู่เอี่ยม ท่านครองวัดหนังเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๔๑ และมรณภาพในปี พ.ศ. ๒๔๖๙ ดังนั้นวัตถุมงคลทั้งหมดของท่านที่สร้างที่วัดหนัง จนถึงวันนี้ต้องอายุอย่างน้อย ๙๐ - ๑๒๐ ปี ไม่รวมถึงวัตถุมงคลที่สร้างในยุคของวัดโคนอนหรือวัดนางนอง ซึ่งจะต้องผ่านอายุมามากกว่านี้ ดังนั้นเวลาที่เราดูพระเครื่องหลวงปู่เอี่ยมที่ออกวัดโคนอน ธรรมชาติจะต้องเก่ากว่านี้มากๆ นะครับ ฝากพี่ๆ เพื่อนๆ ช่วยกดไลค์คลิปนี้ และช่วยกันแชร์ความรู้ออกไปเป็นธรรมทานกันครับ

พุทธศิลป์
พุทธศิลป์ของพระองค์นี้เป็นพระปิดทวารทั้ง​๕ คือปิดตา ปิดหู ปิดปาก ปิดสะดือ และปิดทวาร เป็นมหาอุตม์
เป็นพระปิดตาแบบปิดทวารทั้ง ๙​ เป็นมหาอุตม์ ด้านล่างเป็นการปิดทวารโดยล้วงออกด้านนอกตามเอกลักษณ์ของวัดหนัง
มีการเดินเส้นยันต์รอบองค์ ที่เรียกกันว่าปิดตายันต์ยุ่ง
ลักษณะของพระองค์นี้เป็นการสร้างแบบหล่อโบราณ ด้วยการปั้นหุ่นเทียน เดินเส้นยันต์รอบองค์พระ ต่อช่อชนวนที่ฐาน ประกบพิมพ์เข้าดินเบ้า สำรอกหุ่นเทียนออก แล้วนำไปกรอกโลหะเพื่อให้เป็นองค์พระ ทำให้เราจะเห็นรอยตัดช่อชนวนบริเวณฐาน

พระปิดตาหล่อโบราณแต่ละองค์จะไม่เหมือนกันทั้งหมดในทุกจุด ขนาดใช้ดูไม่ได้และตำหนิในพิมพ์เป็นเรื่องที่ไม่มีจริง เพราะเป็นการปั้นหุ่นเทียน เดินยันต์และพอกดินเบ้าด้วยมือทีละองค์ เราจะดูเฉพาะพุทธศิลป์ ความคมชัดของพิมพ์และความเรียบร้อยของการเดินเส้นยันต์ และเราจะพิจารณาพระปิดตาองค์นี้ โดยธรรมชาติจะต้องผ่านอายุประมาณ ๙๕ ปี ขึ้นไป จนถึง ๑๒๐ ปี

เนื้อพระ
พระปิดตาองค์นี้เป็นเนื้อสำริดแก่เงิน และมีโลหะอื่นๆ ผสมอยู่ ธรรมชาติของโลหะแต่ละชนิดจะมีการเปลี่ยนแปลงตามสภาพตามอายุที่เราใช้ประเมินประเภทและความเก่าได้ สิ่งที่สำคัญในการดูพระเก่าและพระหล่อโบราณ คือต้องมีความหลากหลายเกิดขึ้นให้เห็น เพราะมีโลหะที่รวบรวมมาจากธรรมชาติหลายประเภทผสมรวมกันอยู่ และเมื่อผ่านเวลามานาน ธรรมชาติเหล่านั้นก็จะแสดงให้เราเห็น

ความแห้ง
พระเก่าต้องเห็นความแห้ง เราต้องหาจุดแห้งๆ ให้เจอครับ โดยเฉพาะในร่องต่างๆ ธรรมชาติพระเก่าเนื้อพระบนสันและในร่องจะต้องมีความแตกต่างกัน ความแห้งในพระเก่า สำคัญมากๆ นะครับ ในพระองค์นี้เราเห็นความแห้งเป็นเม็ดผด สากๆ บางองค์จะเห็นโลหะขึ้นเป็นเกล็ดแห้งๆ ได้ครับ และถึงแม้ว่าจะมีคราบดินเบ้าและไขตะกั่วอยู่ในบางจุด เราก็ยังเห็นความแห้งที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจน ดังนั้นถ้าเป็นพระที่มีคราบฝังอยู่ตามร่อง คราบต่างๆ ก็ต้องมีความแห้งครับ

เนื้อเหี่ยว
ความเก่าของพระเนื้อโลหะ โดยเฉพาะที่สร้างด้วยวิธีหล่อโบราณจะต้องไม่เรียบตึงเหมือนหล่อเครื่อง ต้องมีเนื้อเหี่ยว มีเนื้อเกิน มีรอยตามด เนื้อพระเก่าจะมีความขรุขระ ดูเป็นลอนคลื่นทั่วทั้งองค์ อยากให้พี่ๆ เพื่อนๆ ที่ชื่นชอบพระเก่าเข้าใจธรรมชาติความเหี่ยวของเนื้อพระตามอายุ เพราะว่าเป็นจุดที่ทำเลียนแบบได้ยาก บางโรงงานจะใช้วิธีการทา หรือแต้มกรดให้เนื้อดูกร่อน ซึ่งก็ไม่ใช่ธรรมชาติของเนื้อพระเก่าหล่อโบราณ
จุดนี้ เราต้องประเมินชนิดของโลหะด้วยนะครับ พระเนื้อโลหะแต่ละเนื้อก็จะมีความเหี่ยวกร่อนไม่เท่ากัน อย่างเนื้อนวโลหะเต็มสูตร โลหะจะแข็ง ผิวจะค่อนข้างตึงกว่า ถ้าเป็นสำริด หรือชินแก่ตะกัว จะเหี่ยวกร่อนมากกว่า

กระแสโลหะ
พระเนื้อสำริดจะมีความเป็นโลหะหลากหลายชนิดอยู่ในเนื้อพระ พระองค์นี้เป็นสำริดแก่เงิน เมื่อเราส่องดูเราจะเห็นโลหะต่างชนิด ต่างสี รวมกันอยู่ในเนื้อพระ ต้องดูไม่เป็นโลหะเนื้อเดียวชนิดเดียว พระองค์นี้เราจะเห็นเป็นกระแสโลหะสีเหลืองทองอยู่ในเนื้อพระสีเงิน สำหรับเนื้อสำริดแก่เงินเราอาจจะเห็นได้ไม่ชัดเหมือนเนื้อสำริดทองผสม กระแสโลหะในเนื้อเป็นหนึ่งในจุดสำคัญที่ต้องดูในพระเนื้อสำริดเก่า ถ้าไม่มีจะเสียคะแนนเยอะเลยครับ
สำริดเงินกับเนื้อเงินต่างกันนะครับ ๔ จะมีนาเทียบรูปพระปิดตาเนื้อเงินให้พี่ๆ เพื่อนๆ ดู แต่จะเป็นเนื้อเงินผสมแร่บางไผ่ แบบนี้จะเป็นเนื้อเงินเป็นหลัก

ออกไซด์
อีกจุดหนึ่งที่สำคัญมากๆ เป็นสิ่งที่ใช้ประเมินอายุพระได้ ออกไซด์หลักๆ ส่วนมากที่จะเจอในพระองค์นี้ จะเป็นกลุ่มออกไซด์ของเงิน ตะกั่ว ทองแดงและอาจจะมีแร่แฝงอื่นๆ เล็กน้อย ออกไซด์ของเงินจะขึ้นเป็นคราบสีเทาอมดำ ออกไซด์ของตะกั่วจะขึ้นเป็นไข และออกไซด์ของทองแดงจะขึ้นเป็นคราบสีฟ้าอมเขียว ออกไซด์จะผุดขึ้นมาบนผิวคลุมเนื้อพระไว้ ยิ่งผ่านเวลามานานก็จะยิ่งหนา ออกไซด์แต่ละชนิดก็จะมีความทับซ้อนกัน ในพระองค์นี้เราจะดูผิวเงิน ปนกับออกไซด์สีเทาดำ เขียวและไขที่ขึ้นอยู่บนเนื้อพระ ซับซ้อนกันตามอายุ

หลังจากหล่อองค์พระเสร็จเรียบร้อย เนื้อพระถูกอากาศและเย็นตัวลง ออกไซด์จะเริ่มเกิดขึ้นแบบไม่มีจุดเริ่มต้นในองค์พระ เพราะทุกจุดเริ่มเกิดขึ้นพร้อมๆ กัน สะสมตัวตามการผ่านอายุ ออกไซด์เป็นจุดสำคัญที่ต้องดูและต้องมีในโลหะทุกประเภท ขึ้นอยู่กับว่าช้าหรือเร็ว มากหรือน้อย ถ้าไม่มีออกไซด์ขึ้นคลุมผิว เนื้อพระเป็นผิวเรียบตึง ลื่นมือ ก็ไม่ถึงอายุครับ

คราบดินเบ้า
การใช้ดินเข้าเบ้าโบราณมีหลายสูตร ตามแต่ละเกจิหรือแต่ละวัด ในพระองค์นี้จะเป็นคราบสีสัมอมแดงฝังอยู่ตามร่องและในซอก และสำหรับในพระบางองค์อาจจะไม่มีดินเบ้าเหลืออยู่ก็เป็นไปได้นะครับ สิ่งสำคัญคือ ไม่ว่าคราบดินเข้าเบ้าจะเป็นสีอะไร มีเศษดินหรือเม็ดทรายปนหรือไม่ แต่จะต้องแห้ง ฝังติดแน่นและดูเก่า ไม่ควรเป็นสีขาวใหม่ๆ เหมือนปูนปลาสเตอร์หรือปูนสมัยใหม่

สรุปจุดสำคัญในการพิจารณาพระปิดตาหลวงปู่เอี่ยมวัดหนัง อายุประมาณ ๑๐๐ ปีขึ้นไป เราจะเริ่มต้นดูกันที่พุทธศิลป์
องค์พระต้องมีความแห้ง เนื้อต้องเหี่ยวไม่เรียบตึง ไม่ลื่นมือ มีเนื้อเกิน เนื้อย่น มีรอยตามด เห็นความหลากหลายเกิดขึ้น มีกระแสโลหะในเนื้อพระ มีออกไซด์คลุมผิว คราบดินเบ้าถ้ามี ต้องแห้งและเก่า