"Ciągle pada / Asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby / Mokre niebo się opuszcza coraz niżej / Żeby przejrzeć się w marszczonej deszczem wodzie" - ten fragment piosenki Czerwonych Gitar w zasadzie mógłby służyć za cały opis kolejnego odcinka naszej podróży. Zmierzamy w stronę Edynburga, zanim jednak dojedziemy do stolicy Szkocji, przed nami kilkaset kilometrów walki z przemoczonymi ubraniami, słabą widocznością i tylną oponą, która na co drugim zakręcie chce żyć własnym życiem...
.
"It's still raining / The street asphalt is slippery like a fish's belly / The wet sky is sinking lower and lower / To see oneself reflected in the water" - this fragment of the song by Czerwone Gitary could basically serve as the entire description of the next part of our journey. We are heading towards Edinburgh, but before we reach the capital of Scotland, we have a few hundred kilometres of fighting with soaked clothes, poor visibility and a rear tyre that wants to live its own life on every other bend...