Wyjazd w szwajcarskie Alpy planowaliśmy od kilku lat. W męskim gronie, z Waldim, Kamilem i Olkiem wyruszyliśmy w końcu sierpnia, licząc na dobrą pogodę. Nie zawiedliśmy się, bo od początku aura nam sprzyjała. Sprzyjały też połączenia kolejowe, bo w ekspresowym tempie dotarliśmy w miejsce, które sobie ustaliliśmy. Pociągi i autobusy kursowały jak w przysłowiowym szwajcarskim zegarku. Typowo szwajcarskie były też krowy na pastwiskach. Jednak skala wypasu i związany z tym hałas na górskich łąkach przerósł nasze wyobrażenia. Setki dzwonków w bezwietrzny ciepły dzień to istny horror dla naszych uszu. Naprawdę współczuję krowom które muszą to znosić przez całe życie - pozornie wolne i radosne ale uprzykrzone natarczywymi dźwiękami. Na szczęście nie w każdej alpejskiej dolinie było to odczuwalne. W czasie trzydniowej wędrówki mieliśmy momenty odpoczynku od ustawicznego dzwonienia. Przejrzyste górskie powietrze i otoczenie przyrody kojąco działają na psychikę. Jeżeli dołożyć do tego wysiłek, z sumą podejść ponad 3000 m, to można śmiało powiedzieć, że była to niezapomniana wyprawa.