Ben Matild Manukyan.
Beni tanımıyorsanız bile mutlaka ismimi duymuşsunuzdur. Size bu işe ilk başladığım 30’lu yaşlarımdan
sesleniyorum. Bunun nedenini anlayacaksınız, merak etmeyin.
Yaşadığım süre boyunca ünüm ülke sınırlarını bile aşmıştı. Herkes ticari sırrımı öğrenmek istiyordu.
Sonuçta bacasız bir fabrika işletiyordum.
Böyle söyleyince bana kızdığınızı biliyorum. Kadınların bedenini satıp para kazandı diyorsunuz. Peki,
namussuz dedikleri kadınlarla birlikte olmak için kapımda kavga eden adamlar olmasaydı, ben bu işi
yapabilir miydim sanıyorsunuz?
Yani hem desteklediler hem de korktular benden. 1992 yılında Ayşe Arman benim belgeselimi yapana
kadar yüzümü gören bile çok azdı. Tabii belgesellere konu oldum da bir filmimi yapmaya cesaret
edemediler.
2008 yılında Hülya Avşar’ın beni canlandıracağı konuşuldu. Hatta kadıncağız haftada üç gün geneleve
gidip rolüne çalışmış. Gelin görün ki böyle bir film çekilmedi. Zaten beni Nurseli İdiz canlandırsın çok
isterdim.
Şimdi bırakalım bunları. Size ölene kadar neler yaşadığımı anlatacağım.
Nasıl vergi rekortmeni olduğumu…
İş insanlarıyla neden kıyaslandığımı…
Neden bu yolu seçtiğimi…
Ve çıkarı uğruna ikiyüzlülük yapanları anlatacağım.
Belki birçok hayatı kurtardığım için yaptığım doğruydu belki de hayatları kararttığım için yanlıştı.
Bunun kararını siz verin istiyorum.