เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย
ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น
ปรักปรำฉันเป็นจำเลยของคุณ
นี่หรือพ่อนักบุญ แท้จริงคุณคือคนป่า
ไม่ขอคุกเข่าเฝ้าง้องอน
แม้ใจขาดรอนขอตายดีกว่า
ไม่ขอร้องใครให้กรุณา ไม่ขอเศร้าโศกา
หรือบีบน้ำตาอ้อนวอนใคร ๆ
เชิญคุณลงทัณฑ์บัญชา
จนสมอุราจนสาแก่ใจ
ไม่มีวันที่ฉันจะร้องไห้
ร่ำไรเพราะฉันมิใช่หญิงเจ้าน้ำตา
กักขังฉันเถิดกักขังไป
ขังตัวอย่าขังหัวใจดีกว่า
อย่าขังหัวใจให้ทรมา
ให้ฉันเศร้าโศกา
เหมือนว่าฉันเป็นเช่นดังจำเลย