වන්දනාවේ යමු. බස් එකට නගිමු , බහිමු, සින්දු කියමු. හැබැයි, යන තැනක බලමු දකිමු. සවිකරලා තියෙන පුවරු කියවමු. කට කියවීම නවතමු. ඇසෙන් පමණක් කියවමු. එවිට අලුත් දෙයක් පෙනේවි. එය නව දැණුමක්. මේක අවිධිමත් අධ්‍යාපනය. නැතිනම් ධ්‍යාපනය. වර්‍ථමානයේ නැත්තෙ ඕකමයි. බලන්න අපි නොදැකපු දේ කොච්ර අපේ දැණුමට එක් වෙනවද කියලා. මෙන්න මෙහෙම තමයි විනෝද චාරිකා අධ්‍යාපන චාරිකා වෙන්නෙ. මින්පස්සේ හැම චාරිකාවක්ම අධ්‍යාපන චාරිකාවක් කරගන්න. පේන දේ බලන් යන එකට වැඩිය, තියෙන දේ උවමනාවෙන් දැක්කොත් ලොකු දැනුමක් ඔබට ලැබේවි. ඒ දැණුම ම තමයි අවබෝධයට ගෙනයන්නෙත්. දහම අල්ලන්නත් හැකිවෙයි මේ ක්‍රමයට යම් දවසක. සියලු ප්‍රශ්ණවලට පිලිතුරක් වෙයි.