കാട്ടുപൂക്കൾ..

നേരം പുലർന്നു... മരച്ചില്ലകൾക്കിടയിലൂടെ സൂര്യ പ്രകാശം അരിച്ചിറങ്ങി. തലേന്ന് പെയ്ത മഴ യുടെ തുള്ളികൾ ഇലകളിൽ മുത്തുപോലെ പറ്റിയിരിപ്പുണ്ട്.. പൂക്കളിലും ചെടികളിലും മണ്ണിലും മഴ വെള്ളം പതിച്ച പുതുമ... ഒരു മരച്ചില്ല പതുക്കെ അനക്കിയപ്പോൾ, കുറെ വെള്ളത്തുള്ളികൾ എന്നിലേക്ക് പതിച്ചു.. പൂക്കളിൽ ശലഭങ്ങൾ ഇരിപ്പ് ഉറപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.. എത്ര ചെറു ജീവികൾ ആണ് ഓരോ ചെടിയിലും പുല്ലിലും.. കുറെ ഏറെ പൂക്കൾ വിടർന്നിരിക്കുന്നു.. എല്ലാം ഒപ്പിയെടുക്കണം.. ഓരോ കുഞ്ഞി പൂക്കളും മുഖമുയർത്തി എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി.. അവർക്ക് എന്തൊക്കെയോ പറയാൻ ഉണ്ട് എന്നോട്...
ഞാൻ ഓരോ പൂക്കളുടെയും പൂമ്പാറ്റയുടെയും തുമ്പിയുടെയും ഒക്കെ വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചു.. കുറെ ഏറെ കാര്യം അവർ പറഞ്ഞു കേട്ടോ.. കുറെ പൂക്കൾ എത്ര വർണത്തിൽ വിരിഞ്ഞു നിക്കുന്നു.. അല്പ സമയം മാത്രം വിരിഞ്ഞ അവരിലൂടെ കുറെ സന്തോഷവും എനിക്ക് കിട്ടി. അവരെല്ലാം എന്റെ കുഞ്ഞിപ്പൂക്കൾ ആണ്.. എന്നും വിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും കുറെ പേര് അവിടെ.. പിന്നെ കുറച്ചു ശലഭങ്ങളും...
എന്നോട് മിണ്ടാൻ.., എന്നോട് കൂട്ട് കൂടാൻ 🥰