Mevludin Orić, bosanski Musliman iz Lehovića, pripadnik 28. divizije Armije BiH.
Dana 11.7.1995. godine, sastao se u Šušnjarima sa ostalim muškarcima koji su formirali kolonu ka Tuzli, kako bi prešli na teritoriju pod kontrolom Armije BiH. Uhvaćen je dva dana kasnije u blizini puta Bratunac- Konjević-Polje. Odveden je u skladište u Konjević-Polju, pa u Bratunac, gde su proveli noć ispred škole „Vuk Karadžić“.
Sutradan su odvedeni u školu u Grbavcima, gde su držani u fiskulturnoj sali. Jedan zatočenik je ubijen pošto se pobunio zbog velike vrućine u sali. Potom su im stavljeni povezi preko očiju i rečeno im je ih vode u logor „Batković“. Sa njim su bili i njegovi rođaci, Hariz i Ekrem Hasanović, Nurif Hodžić, i otac i sin, Hakija i Eso Malić.
Iskrcani su na jednoj livadi. Uhvatio je rođaka za ruku kada je krenula pucnjava. Njegovo mrtvo telo palo je preko Orića. Narednih nekoliko sati, dovođeni su novi zatočenici, koji su ubijani na isti način. Ukoliko bi vojnici primetili nekog živog, pustili bi ih da se muče neko vreme pre nego što bi ih upucali.
Orić se pravio mrtav, a potom je sa Huremom Suljićem pobegao. Dana 21.7.1995. godine su stigli u Nezuk , teritoriju pod kontrolom Armije BiH.


O masovnim ubistvima u Srebrenici pogledajte na glaszrtava.org
https://www.glaszrtava.org/srebrenica/

Preuzeto sa digitalne platforme REKOM mreže pomirenja „Glas žrtava“, čiji razvoj finansijski podržava EU. Sadržaj ne odražava nužno stavove EU.