پیشینهٔ پیدایش یهودیان در افغانستان ناروشن است ولی گمان می‌رود آنها پس از ویرانی معبدشان در اورشلیم « اسراییل کنونی » به دستور « بخت النصر ـ فرمانروای قوم آشور » در سال ۷۲۰ پیش از مسیح به بابل (عراق کنونی) برده شدند و در سال ۵۶۰ پیش از مسیح، به جاهایی در جنوب عراق ٬ ایران و افغانستان امروزی که در زیر چیرگی آشوریان بود کوچانده شدند. ـ امروزه یافته‌های گوناگون و نشانه ها کلانی هست که پیدایش یهودیان در سرزمین افغانستان را از سدۀ هشتم تا سدۀ بیستم مسیحی نشان می‌دهد که آنها بیشتر در شهرهای هرات، کابل، بلخ و غزنی می‌زیستند.؛

با پایگذاری دولت اسرائیل در سال ۱۹۴۸ و جنگ‌های مسلمانان و یهودیان به گسترش دشمنی ها با یهودیان در کشورهای مسلمان انجامید، کوچ مردم یهود آغاز شد و در سال ۱۹۵۰ یهودیان افغان بطور رسمی پروانه یافتند که از افغانستان به اسراییل کوچ کنند ولی تا پایان سال ۱۹۵۱ آن کار عملی نشد. در سال ۱۹۶۷ شمارش یهودیان افغان که به اسراییل کوچ کرده بودند به ۴۰۰۰ تن رسید.؛

یهودیان در افغانستان از ۱۹۵۲ از خدمت در ارتش افغانستان کنار گذاشته شدند ولی ناچار شدند به جای آن ، مقداری مالیات پرداخت نمایند. در ۱۹۹۰ تنها ۱۵ تا ۲۰ خانواده در کابل باقی ماندند که آنان نیز در جریان جنگ‌های داخلی افغانستان به کشورهای مجاور ( ترکمنستان، ازبکستان و هند ) کوچ کردند. تا سال ۲۰۰۱ تنها دو یهودی در کابل شناخته شدند. اسحاق لوی ۸۰ ساله سرایدار کنیسهٔ کابل در ژانویه ۲۰۰۵ درگذشت و برای به خاکسپاری در کوه زیتون در اورشلیم برده شد. در حال حاضر زبولون سیمینتوف تنها یهودی بازمانده در افغانستان است.؛