"นกเขาคารม" เป็นสัตว์นำโชค ตามความความเชื่อของคนสมัยโบราณ ซึ่งจะมีลักษณะพิเศษตามตัวของนกไม่ว่าจะเป็น ปีก ขน เท้า และลำตัว หรือแม้แต่เสียงขันที่สามารถรู้ได้ว่านกตัวนี้มีลักษณะพิเศษ และ “นกเขาคารม” ยังเป็นสัตว์ประจำท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงของเมืองโคราช ประกอบกับ นกเขาคารม เคยเป็นส่วนหนึ่งของคำขวัญประจำ จังหวัดนครราชสีมา ที่กล่าวไว้ว่า "นกเขาคารม อ้อยคันร่ม ส้มขี้ม้า ผ้าหางกระรอก แมวสีสวาด ประสาทหิน ดินด่านเกวียน”
ทางคณะผู้วิจัยจึงเห็นความสำคัญของนกเขาคารมที่มีอุปนิสัย ลักษณะพิเศษต่างๆ และเสียงร้องที่เป็นเอกลักษณ์ของนกเขาคารม ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งที่ควรค่าแก่การดูแล และอนุรักษ์นกเขาคารม เพื่อให้อยู่คู่กับจังหวัดนครราชสีมาของเราสืบต่อไป

รูปแบบการแสดง
ช่วงที่ 1 เป็นการเกริ่น (ภาษาโคราช) กล่าวถึงความเป็นมาของนกเขาคารม ประกอบทำนองดนตรีโคราชประยุกต์
ช่วงที่ 2 กล่าวถึงลักษณะของนกมงคล ผ่านการรำตีบท โดยมีเนื้อร้อง(ภาษาโคราช) ประกอบทำนองดนตรีโคราชประยุกต์
ช่วงที่ 3 สื่อถึงความน่ารัก ขี้เล่น และซุกซน ของนกเขาคารม ประกอบทำนองดนตรีโคราชประยุกต์

ผู้สร้างสรรค์การแสดง
1. นายพิชยะวัสส์ ดิษยรัชฐากรณ์
2. นายธวัชชัย พรมพาน
3. นายศุภวัฒน์ แกมกระโทก
4. นางสาวสุธางศ์ุรัตน์ ริวัฒน์
5. นางสาวธีมาพร แก้วศรีนวล
6. นางสาวชนนีวรรณ สุวรรณิกา
7. นางสาววิภาวดี บุญเรืองศรี

ที่ปรึกษา
1. ผศ.ดร.นวลรวี กระต่ายทอง
2. อาจารย์ ดร.ชุมพล ชะนะมา