Nie każdy lubi rośliny kwitnące na balkonie lub tarasie. Dlatego w dzisiejszym odcinku garść informacji o roślinach ozdobnych z liści - koleusach. Zapraszam.
Koleusy mają wiele zalet, pierwszą z nich są kolorowe, wzorzyste i bardzo dekoracyjne liście, a drugą to, że są mało wymagające. Rośliny kwitnące, jak np. surfinie, fuksje czy stokrotki afrykańskie, żeby obficie kwitły wymagają starannej pielęgnacji. Tymczasem koleusy przez wiele tygodni zachowują piękny wygląd bez większych zabiegów. Musimy jedynie pamiętać o podlewaniu.
Rośliny te bywają też nazywane pokrzywką brazylijską, mimo że głównie pochodzą z tropikalnych regionów Afryki, Azji i Australii. W naturze dorastają nawet do 3m wysokości, ale w uprawie doniczkowej nie przekraczają 80 cm. Ich wzrost można ograniczyć sadząc je w stosunkowo małych doniczkach lub je przycinając.
Uprawiamy je ze względu na liście, ale to nie znaczy, że rośliny te nie kwitną. Chodzi o to, że kwiatostany te nie są zbyt atrakcyjne. Kwiaty są w kolorze niebieskim i niemal wszystkie poradniki radzą, żeby je usuwać, gdy się pojawią.
Koleusy lubią miejsce słoneczne, ale zniosą także półcień. Jednak im ciemniej, tym bardziej liście mogą zatracać swoje charakterystyczne wzory i intensywność wybarwienia. Preferują podłoże przepuszczalne, żyzne i wilgotne, może być to np. uniwersalna ziemia do kwiatów balkonowych. Nie są mrozoodporne, ale w chłodne miesiące mogą być też doniczkową ozdobą naszego mieszkania.
Koleusy możemy sadzić pojedynczo w donicach, możemy je też łączyć w wielobarwne grupy. Możemy je też oczywiście sadzić w kompozycji wielogatunkowej, gdzie wyjątkowy kolor ich liści stanowi ciekawe urozmaicenie.
Część osób traktuje je jako jesienny akcent w kompozycjach, które u schyłku lata tracą niekiedy już na swojej atrakcyjności. Koleusy o kolorowych liściach urozmaicą każdą aranżacje tarasową czy też balkonową. Doskonale partnerują petuniom i innym kwitnącym roślinom doniczkowym.
Soczyście żółto zielone liście potrafią rozjaśnić ciemny zakamarek naszej zielonej przestrzeni. Oprócz pięknego koloru, mogą być one również ciekawie ukształtowane, często o brzegach zmarszczonych lub ząbkowanych. Takie pojedyncze nasadzenie łatwo jest potem przezimować, jeżeli mamy taką możliwość to w pomieszczeniu jasnym o temperaturze nieco niższej niż w naszych domach, np. 15-18 st. C.
W jednym pojemniku można posadzić kilka sztuk sadzonek, każdą w innej kolorystyce. Odmian jest tyle, że co roku można stworzyć inną kompozycję. Koleusy o liściach w ciepłych odcieniach czerwieni, pomarańczu, fioletu czy brązu łatwo zwracają uwagę i przyciągają wzrok.
Latem pamiętajmy o podlewaniu, jednocześnie zwracając uwagę na to, że nadmiar wilgoci może być jednak szkodliwy. Nie dopuszczamy więc ani do przesuszenia, ani do zalania bryły korzeniowej. Rośliny te można też dokarmiać nawozami dla roślin ozdobnych z liści, wg zaleceń podanych na opakowaniu, najczęściej od wiosny do jesieni raz na tydzień lub raz na dwa tygodnie.
Większość koleusów bardzo łatwo można rozmnożyć przez sadzonki wierzchołkowe. Dzięki temu nie tylko pozyskamy nową roślinę, ale także pobudzimy nasz starszy okaz do lepszego krzewienia się i rozrastania.
Rozmnażanie przez sadzonki jest najprostszym sposobem rozmnażania roślin. W przypadku koleusów latem lub jesienią ścinamy wierzchołkowe części pędów z jedną lub dwiema parami liści. Tak naprawdę, nawet jak przez przypadek ułamie nam się fragment rośliny, to zazwyczaj bez problemu możemy go wykorzystać jako sadzonkę.
Z pobranych wierzchołków usuwamy dolne liście, które mogłyby zagniwać i umieszczamy je w szklanym naczyniu z wodą lub bezpośrednio w podłożu. Zagłębiamy w ziemi fragmenty roślin i podlewamy, dbając o stałą wilgotność podłoża do czasu ukorzenienia. Wykorzystując naczynie z wodą, np. słoik, można go przykryć folią, którą nacinamy, po czym w otwory te wsuwamy sadzonki. To uchroni je przed nadmiernym zagłębieniem i zagniwaniem liści, a także przed szybkim odparowywaniem wody. Zazwyczaj po mniej więcej dwóch tygodniach rozwijają się już korzenie.
Koleusy to rośliny krótkowieczne, najlepiej prezentują się okazy młode. Coroczne odmładzanie ich pozwoli uprawiać je przez wiele lat.