Published On Mar 3, 2018
การเบิกเนตรประกอบด้วย 2 ส่วน คือส่วนที่เป็นความเชื่อ และส่วนที่เป็นความจริง
ในส่วนที่เป็นความเชื่อนั้น
การเบิกเนตร หรือการเบิกพระเนตร เป็นความเชื่อที่ว่า พระพุทธรูปที่สร้างขึ้นใหม่จากโลหะบ้าง จากปูนบ้าง ยังไม่เป็นองค์พระโดยสมบูรณ์เพราะยังไม่ผ่านอะไรมาก่อน เมื่อผ่านการเบิกเนตรแล้วจึงเป็นองค์พระพุทธรูปโดยสมบูรณ์ ควรแก่การสักการบูชาห้ามกระทำการใดๆที่ไม่สมควรต่อพระพุทธรูปนั้นอีก
พิธีกรรมกระทำโดยการ ใช้มือแตะที่พระเนตร (ดวงตา) ทั้งซ้ายและขวา ระหว่างที่แตะนั้น พระผู้ประกอบพิธีจะบริกรรมคาถาที่ว่า "สหัสสะเนตโต เทวินโท ทิพพะจักขุง วิโสทายิ" มีความหมายว่า "เทวินโท เป็นจอมแห่งเทวดาผู้มีพระเนตรมีนัยน์ตา ๑,๐๐ ดวง หรือมองเห็นไปไกลได้เป็นพันโยชน์ ชำระตาให้เกิดเป็นตาทิพย์ ให้หมดจดสว่างไสว"
ในส่วนของความจริงนั้น
พระพุทธรูปเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้า ที่คนรุ่นหลังจัดสร้างเป็นสัญลักษณ์ เพื่อการกราบไหว้บูชา ในฐานะเป็นบรมศาสดา เป็นครูผู้ยิ่งใหญ่ เพื่อยึดเหนี่ยวจิตใจ ให้กระทำความดีงามไปตลอด
คำว่า พุทธะ หมายถึงผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ถ้าเราเชื่อมั่นศรัทธาในความตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า เราก็ไม่ต้องไปทำพิธีกรรมใดๆอีก มาถึงบ้าน นำผ้าชุบน้ำหมาดๆมาเช็ดฝุ่น ที่ติดอยู่ที่องค์พระ นำขึ้นหิ้ง หรือตั้งบนโต๊ะหมู่ เพื่อกราบไหว้บูชาได้ทันที ถ้าพระพุทธเจ้าบอกได้ ท่านคงบอกกับเราว่า
ลูกเอ๋ยอย่าปลุกพ่อเลย พ่อเป็นพุทธะ พ่อตื่นอยู่แล้ว จงปลุกตัวลูกเองเถิด....
