เพลงอาทิตย์อับแสง(แจ้ ดนุพล) ณ คอนเสิร์ต ๕ ธันวามหาราช พ.ศ. ๒๕๓๒
NITITAD AOA FANCLUB NITITAD AOA FANCLUB
107K subscribers
162,489 views
1.1K

 Published On Oct 14, 2016

“ปวงข้าพระพุทธเจ้า ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้”
====================================================
ภาพคอนเสิร์ต 5 ธันวามหาราช ณ วันที่ 5 ธันวาคม 2532 มีคุณแจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ มาขับร้องเพลงเพราะๆให้ฟัง 3 เพลง

*เพลงแรกคือเพลงอาทิตย์อับแสง ซึ่งเพลงพระราชนิพนธ์ อาทิตย์อับแสง หรือ Blue Day เป็นเพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ 8 ทรงพระราชนิพนธ์เมื่อวันพุธที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2492 ขณะประทับแรมบนภูเขาในเมืองดาโวส์ ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ต่อมา ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ นิพนธ์คำร้องทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไทย

สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ขณะยังทรงเป็นหม่อมราชวงศ์สิริกิติ์ กิติยากร ทรงขับร้องเพลงพระราชนิพนธ์ Blue Day พร้อมด้วย เพลงพระราชนิพนธ์ Dream of Love Dream of You หลังพระกระยาหารค่ำในงานเลี้ยง ณ สถานเอกอัครราชทูตไทย ประจำกรุงลอนดอน เมื่อวันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2492 ก่อนที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะพระราชทานพระธำมรงค์หมั้น ในวันนั้น

**เพลงที่ 2 คือเพลงใจรัก คำร้อง:ทองอาบ ทำนอง:เอื้อ สุนทรสนาน

ฝากรักรักนี้ให้มีแด่น้อง ไม่มองปองใครให้จนหมดในฤทัยพี่เลย
แต่ก่อนนั้นไซร้ใจพี่ไม่เคย หัวใจนิ่งเฉย ไม่เคยผูกพัน
มากนักรักนี้ พี่มีแด่น้องให้ครองดวงใจ จะรักมั่นในขวัญใจเท่านั้น
มีใครที่ไหนรักเธอเท่าฉัน ร้อยชายเสกสรรเหล่านั้นไม่มี

* ใจเอ๋ยใจ เจ้าเอย โอ้ว่าเจ้าเอ๋ยรักเขาเสียเลยหรือนี่
รักจนท่วมท้นนับวันทวี หัวใจพี่นี้คอยน้องเมตตา
หากรักรักนี้ ถ้ามีที่น้องไม่ปองผู้ใด โปรดมอบให้ไว้หวานใจพี่ยา
พะนอพ้อนักรักยิ่งแก้วตา ทุกวันเวลาใจร้องคร่ำครวญ

***เพลงที่ 3 เพลง ฝนหยาดสุดท้าย คำร้อง:'พรพิรุณ' ทำนอง: เอื้อ สุนทรสนาน

ฝนหยาดสุดท้าย หัวใจหวั่นไหวให้ตรม
ซ่อนรอยน้ำตาขื่นขม ร้าวระบมสุดที่จะฝืน
ถึงคราวจำพราก โศกซ้ำกล้ำกลืน
ฉันนอนซบหมอนสะอื้น ค่ำคืนผวาโศกศัลย์

ฝนหลั่งสั่งฟ้า นิจจาจำร้างห่างกัน
อย่าลืมรักเคยผูกพัน ทุกคืนวันอย่าลืมเสน่หา
ถึงกายจะห่าง แต่รักอย่ารา
เธอเคยสัญญาไว้ว่า จะมาเมื่อฝนเยี่ยมเยือน

จงหมั่นจำความหลังอย่าลืม
สองเราเคยรักเคยปลื้ม ด่ำดื่มจำไว้อย่าเลือน
คอย ฉันคอยจนฝนใหม่เยือน
หวั่นเกรงรักลวงลอยเลื่อน เพื่อนใจอยู่ไหนไม่มา

.ฝนหยาดสุดท้าย เขาใยปล่อยฉันให้คอย
ส่งกระแสใจเลื่อนลอย หลงรอคอย คอยร่ำเรียกหา
ฝนเอยอย่าด่วน สิ้นร้าง...สร่างซา
เพราะชื่นหัวใจของข้าไม่มาฝนจ๋า ข้าตรม

show more

Share/Embed