โขน ตอน พระรามตามกวาง | Khon, masked dance drama in Thailand

โขน เป็นนาฏศิลป์ชั้นสูงที่เก่าแก่ของไทย มีมานานตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ตามหลักฐานจากจดหมายเหตุของลา ลูแบร์ ราชทูตฝรั่งเศสสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ได้กล่าวถึงการเล่นโขนว่า เป็นการเต้นออกท่าทางเข้ากับเสียงซอและเครื่องดนตรีอื่นๆ ผู้เต้นสวมหน้ากากและถืออาวุธ โขนเป็นที่รวมของ ศิลปะหลายแขนงคือ โขนนำวิธีเล่นและวิธีแต่งตัวบางอย่างมาจากการเล่นชักนาคดึกดำบรรพ์ โขนนำท่าต่อสู้โลดโผน ท่ารำท่าเต้นมาจากกระบี่กระบอง และโขนนำศิลปะการพากย์การเจรจา หน้าพาทย์เพลงดนตรี การแสดงโขน ผู้แสดงสวมศีรษะคือหัวโขน ปิดหน้าหมด ยกเว้น เทวดา มนุษย์ และมเหสี ธิดาพระยายักษ์ มีต้นเสียงและลูกคู่ร้องบทให้และมีคนพากย์และเจรจาให้ด้วย เรื่องที่แสดงนิยมแสดงเรื่องรามเกียรติ์และอุณรุฑ ดนตรีที่ใช้ประกอบการแสดงโขนใช้วงปี่พาทย์

“โขน” เป็นศิลปะการแสดงที่ได้รับการขึ้นบัญชีเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ แล้ว เมื่อปี พ.ศ. 2552 โดยกรมส่งเสริมวัฒนธรรม ซึ่งโขนเป็นนาฏศิลป์ชั้นสูงของไทยที่ประกอบด้วยหลายลักษณะที่โดดเด่นเข้าด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องศิลปะการแสดง การร่ายรำ ท่าเต้นออกท่าทางสื่ออารมณ์ความรู้สึก การพากย์เสียง ดนตรีประกอบ การช่างฝีมือ (ผ่านเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย ฉาก) เป็นต้น และยังมีการเรียนการสอน มีการสืบทอดต่อเนื่องทั้งในระบบและนอกระบบการศึกษา เช่น การสอนในสถาบันการศึกษาต่างๆ มหาวิทยาลัยต่างๆ และหน่วยงานชุมชนต่างๆ

องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ได้พิจาณาแล้วว่า “โขน” ผ่านการพิจารณาของคณะกรรมการร่วมระหว่างรัฐบาลของยูเนสโก ครั้งที่ 13 ระหว่างวันที่ 26 พฤศจิกายน – 1 ธันวาคม 2561 ณ สาธารณรัฐมอริเชียส โดยที่ประชุมได้พิจารณา และประกาศขึ้นบัญชี ‘Khon, masked dance drama in Thailand’ (การแสดงโขนในประเทศไทย) เป็นรายการตัวแทนมรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของมนุษยชาติ

ร่วมสืบสานและอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรม โปรดเป็นกำลังใจให้กับเรา เพื่อท่านจะได้ไม่พลาดการรับชมใหม่ๆ
   / @siammelodies  

#โขน #ระบำรำฟ้อน #Siammelodies #Khon #โรงละครแห่งชาติ