#etiennevermeersch #riktorfs #kuleuven #universiteit Prof Rik TORFS vs Prof Etienne VERMEERSCH. [1] 00:00 Standpunten beiden [2] 50:59 Clash/Hoogtepunt debat [3] Vragen vanuit het publiek 1:26:18 God is Liefde, dat is de essentie! - 1:30:50 Blijft Spinoza relevant? - 1:32:58 Waarom is er iets, en niet veeleer niets? - 1:35:25 Enigmatische slotwoorden. – Dat Vermeersch al een slepende ziekte had, was niet bekend. Locatie: Kapel van de Roosenbergabdij in Waasmunster, België. Het was toen nog niet bekend — Vermeersch trad in 1953 in bij de jezuïeten nabij Gent. Hij studeerde er klassieke filologie. Voordien ook wiskunde. Na vijf jaar, op 23 december 1958, trad hij uit de jezuïetenorde. Vanaf oktober 1959 finaliseerde hij zijn 2e licentie klassieke filologie (Latijn-Grieks) en deed hij binnen dat eerste academiejaar tegelijk zijn kandidaturen wijsbegeerte aan de Universiteit Gent. rond die periode werd hij blijvend atheïst, filosofisch materialist (monisme), en verdediger van het wetenschappelijk naturalisme.

Let wel: Vermeersch verwierp de overtuiging van het positivisme (filosofische stroming) dat de wetenschap alle problemen in de wereld zouden oplossen. Vermeersch: 'Er zijn problemen van cognitieve aard, van ethische aard, van juridische aard...' Hij was dus zeker geen scientist zoals kwatongen weleens beweren.

In 1960 werd Vermeersch assistent bij Prof. W. De Coster (experimentele, differentiële en genetische psychologie). In 1961 werd hij assistent bij Prof. Leo Apostel (wetenschapsfilosofie, logica en kennisleer). Tijdens deze twee academiejaren werkte Vermeersch ook zijn licenties wijsbegeerte af.

Als assistent van Prof. Apostel legde hij zich toe op diens cursussen 'Mathematische logica'. Voor de oefeningen kennisleer maakte Vermeersch een grondige studie van de historiek van de statica en de hydrostatica op de Griekse en Latijnse basisteksten (!) uit de Oudheid en de Middeleeuwen.

Ter info: Prof. Apostel studeerde argumentatietheorie bij invloedrijke wetenschappers/filosofen zoals Chaïm Perelman, bij psycholoog Jean Piaget in Genève, en bij de vooraanstaande analytische filosoof Rudolf Carnap in Chicago.)

In 1965 promoveerde Vermeersch aan de Universiteit Gent met een proefschrift over De Filosofische implicaties van de Informatietheorie en de Cybernetica.

In 1967 werd hij aan de Rijksuniversiteit Gent benoemd tot hoogleraar. Zijn leeropdracht omvatte onder meer Historisch overzicht van de wijsbegeerte, Logica en wetenschapsfilosofie, Moderne hedendaagse filosofie, Geschiedenis van de wetenschappen, Wijsgerige antropologie, en Geschiedenis van het christendom.

Zijn wetenschappelijk werk betrof grondslagenonderzoek van de menswetenschappen en wijsgerig onderzoek naar informatica en kunstmatige intelligentie.

Later in zijn carrière kwam meer de nadruk te liggen op algemene maatschappelijke en ethische problemen, vooral op het gebied van milieufilosofie en bio-ethiek.

Etienne Vermeersch is gedurende dertig jaar aan de Vakgroep Wijsbegeerte en Moraalwetenschap verbonden geweest (1967-1997). Wel doceerde hij nadien nog ettelijke jaren 'Geschiedenis van het Christendom'.

Hij was decaan van de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte (1978-1980) en vicerector van de Universiteit Gent (1993-1997).

Hij was onder meer :
- Lid van de Vlaamse Raad voor Wetenschapsbeleid,
- Lid van de raad van bestuur van het Vlaams Interuniversitair Instituut voor Biotechnologie,
- Lid van de Milieu- en Natuurraad van Vlaanderen (Minaraad),
- Lid van de Federale Raad voor Wetenschapsbeleid.

Hij was ook Voorzitter van het Belgisch Raadgevend Comité voor Bio-ethiek waarbinnen hij als eerste het begrip euthanasie duidelijk definieerde.

Hij trad ook vaak op als woordvoerder van maatschappelijke bewegingen die ijveren voor ethische hervormingen.




Etienne Vermeersch (1934-2019) was decennialang de meest invloedrijke intellectueel van Vlaanderen. Op vlak van ethische kwesties speelde hij ook nationaal een enorme rol.
Maar ook Internationaal: Landen zoals Canada en Spanje, hebben het Belgische euthanasie-model (deels) overgenomen. President Macron van Frankrijk uitte zich meermaals als een sterke voorstander 'voor de legalisering van euthanasie naar Belgisch model'.

Na een slepende ziekte koos Vermeersch zelf voor euthanasie, waarbij hij vooraf onder intimi benadrukte dat hij daarvoor geen rolmodel wilde zijn: 'Iedereen maakt zijn of haar eigen keuze wat het levenseinde betreft.' Een van zijn laatste woorden waren: 'Ik sterf dankzij mijn levenswerk.'