เป็นการหาอัตราส่วนผสมของวัสดุที่ใช้ผสมในคอนกรีต หากพิจารณาตามลักษณะความสำคัญของโครงสร้างสามารถหาปฏิภาคส่วนผสมของคอนกรีตได้เป็น 2 ลักษณะคือ สำหรับงานโครงสร้างคอนกรีทที่ไม่สำคัญมากนัก อาจใช้ข้อมูลทางสถิติที่เคยปฏิบัติมาในอดีต เช่น การใช้ปริมาตรในการตวงส่วนผสม ซึ่งที่ใช้กันอย่างคุ้นเคยคืออัตราส่วน 1: 2 : 4 คือใช้ปูนซีเมนต์ 1 ส่วน ทราย 2 ส่วนและหิน 4 ส่วน โดยการตวงโดยปริมาตร และใช้น้ำในการผสมประมาณ 25 ถึง 35 ลิตรต่อปูนซีเมนต์ 1 ถุง
แต่อย่างไรก็ตามในงานก่อสร้างขนาดใหญ่หรืองานโครงสร้างที่มีความสำคัญ ควรออกแบบหาปฏิภาคส่วนผสมของคอนกรีตด้วยการคำนวนตามมาตรฐาน โดยคำนึงถึงกำลังรับแรงที่วิศวกรผู้ออกแบบได้กำหนด และสภาวะแวดล้อมที่เกิดขึ้นจริงหน้างาน ซึ่งจะทำให้คอนกรีตมีผสมจากการออกแบบ มีความแข็งแรงและทนทาน และ มีราคาที่เหมาะสม
การหาปฏิภาคส่วนผสมของคอนกรีตอาจทำได้ โดยวิธีทดลองผสมหรือใช้วิธีของสถาบันคอนกรีตแห่งอเมริกา (ACI 211.1-91) [1] ซึ่งเป็นวิธีที่นิยม แต่ในการผสมคอนกรีตตามอัตราส่วนที่คำนวณได้นั้นจะให้ผลตามความต้องการย่อมเป็นไปได้ยาก ทั้งนี้เพราะวัสดุที่ใช้ อาจมีการเปลี่ยนแปลงตามความเหมาะสม และคุณสมบัติอาจไม่ตรงตามที่คำนวณ การหาสัดส่วนผสมที่ดีที่สุดนอกจากการคำนวณเพียงอย่างเดียวแล้วจะต้องทำการทดลองผสมจริง แล้วทดสอบแล้วจึงค่อยปรับสัดส่วนจนกว่าจะได้ผลเป็นอันที่น่าพอใจ

ปัจจัยที่ใช้ในการพิจารณาหาปฏิภาคส่วนผสมของคอนกรีต
เศรษฐศาสตร์หรือความเหมาะสมของราคาของคอนกรีต
กำลังรับแรงของคอนกรีต (Strength)
ความคงทน (Durability)
ความสามารถเทได้ (workability)
ลักษณะของชิ้นคอนกรีตและสภาวะแวดล้อมที่คอนกรีตต้องสัมผัส