“การพบเห็นเหล่าอริยบุคคล เป็นการดี,
การอยู่ร่วม (ด้วยเหล่าอริยบุคคล) ให้เกิดสุข ทุกเมื่อ,
บุคคลพึงเป็นผู้มีสุข เป็นนิตย์แท้จริง เพราะไม่พบเห็นพวกคนพาล,
เพราะว่า คนเที่ยวสมาคมกับคนพาล ย่อมโศกเศร้าตลอดกาลยืดยาวนาน,
ความอยู่ร่วมกับพวกคนพาล ให้เกิดทุกข์เสมอไป เหมือนความอยู่ร่วมด้วยศัตรู,
ปราชญ์มีความอยู่ร่วมกันเป็นสุข เหมือนสมาคมแห่งญาติ,
(เพราะฉะนั้นแล) ท่านทั้งหลาย จงคบหาผู้ที่เป็นปราชญ์ และมีปัญญา
ทั้งเป็นพหุสูต นำธุระไปเป็นปกติ มีวัตร เป็นอริยบุคคล เป็นสัตบุรุษ
มีปัญญาดี เช่นนั้น เหมือนพระจันทร์ ส้องเสพคลองแห่งนักษัตรฤกษ์ ฉะนั้น.”