"Burada olmanı istemek bencillik mi?" sorusuna en güzel cevabı verendi o...

Ve gitmişti. O gidince günlerle ölçülen ayrılıklar haftalara dönmüş, ben de saymayı bırakmıştım. Oysa bana şemsiye uzatacak, yağmurdan ve hasta olmakta koruyacak tek kişiydi. Şemsiyem onun elindeydi. Yüreğime battı, batmayı seçti. En güzel bahçesi oydu halbuki.

Yıllardır bir gidiş için mi zamanımızı harcamıştık? Nereye olduğu belirsiz bir gidiş için.

Peki ya bu gidişin bir dönüşü var mıydı? Bir gün karşıma çıkıp bana şemsiye uzatacak mıydı?
YAZAR: ŞEYMANUR ÖNEM
SESLENDİREN: CİHAN BOZACI